معنویت و سینما

آبادان خبر _ بهروز شعیبی از بازیگران و کارگردانان جوان و تازه‌کاری است که طی سال‌های اخیر با ارائه فیلم‌هایی با مضامین دینی، معنوی و سیاسی سعی کرده تا در سینمای ایران جایی برای خود باز کند. او امسال در چهلمین جشنواره فیلم فجر با اکران فیلم «بدون قرار قبلی» نشان داد که علاقه خاصی به فیلم‌های استعلایی و الهیاتی در فضای فرهنگی ایران زمین دارد. فیلم او اقتباس از یکی از داستان‌های مصطفی مستور، داستان‌نویس معاصر است. داستان‌های او با یک آرامش درونی همراهند که مخاطب را وارد یک بازی درام پر پیچ و خم نمی‌کند و به ساده‌ترین شکل ممکن، قصه‌اش را روایت می‌کند. فیلم شعیبی نیز بر اساس همین ساختار، داستان دختری است که سی سال پیش از ایران رفته و خبردار می‌شود که پدرش که او را در این مدت ندیده فوت کرده و گویا وصیت کرده تا وقتی دخترش نیامده او را دفن نکنند. دختر در معذوریتی قرار می‌گیرد که مجبور می‌شود به همراه پسر بیمارش به ایران بیاید. اما نکته غافلگیرکننده فیلم این است که پدرش تنها ارثی که برای دخترش باقی گذاشته، قطعه قبری در صحن حرم امام‌رضا‌(ع) است. کارگردان سعی کرده با چنین مضمونی فضایی فراهم کند که گویی دختر سیر آفاق و انفس می‌کند. مسیری که او را از مرحله‌ای به مرحله دیگر سوق می‌دهد با نکات جدید و فضای معنوی مطرح می‌شود تا مخاطب را با داستان همراه کند. کارگردان با رندی در فیلم می‌گوید که دختری که پس از سی سال به ایران بر می‌گردد، تازه فرهنگ و فضای ایران و خانه و خانواده ایرانی را می‌شناسد. او متوجه می‌شود که پدرش هنرمندی است که آثار و کتاب‌هایی از خود به جای گذاشته است. او به مشهد می‌رود تا قبری که به او به ارث رسیده را بفروشد اما پس از آشنایی با فضا به مرور تحولی در او رخ می‌دهد که ازجنس تحول افراطی نیست؛ بلکه با آرامش همراه است و مخاطب درگیر جنسی از معنویت می‌شود که می‌تواند آن را هضم کند. شعیبی سعی کرده اتمسفری از جنس مذهب و سنت ایرانی بسازد، اما باورپذیری این جنس در سینما فاصله زیادی با آنچه که در باورهای عمومی مطرح می‌شود، دارد.

جشنواره فیلم فجر،سینما،آبادان خبر،آبادان نیوز 

منبع:اطلاعات