- تاریخ درج خبر:1400/11/15-١٨:٣٧
یک کوادکوپتر جدید بر اساس یک مدل مفهومی از بالگرد یا پهپادی که "لئوناردو داوینچی" ۵۳۰ سال پیش طراحی کرده بود، ساخته شده است.
آبادان خبر: "آستین پریت" دانشجوی مهندسی هوافضا از دانشگاه "مریلند" نزدیک به دو سال را صرف تکمیل طراحی بالگردی کرد که بیش از ۵۰۰ سال پیش طراحی شده بود. وی به مواد مدرن دسترسی داشت و کاری را انجام داد که "لئوناردو داوینچی" در آن زمان قادر به انجام آن نبود و در نهایت توانست بالگرد مفهومی "داوینچی" را به واقعیت تبدیل کند.
بر کسی پوشیده نیست که طرحهای مبتکرانه "داوینچی" شامل طراحیهای شماتیکی از چیزهایی است که احتمالاً اولین تصور از یک وسیله نقلیه هوایی بوده که میتوانسته برخاست و فرود عمودی را انجام دهد.
این احتمال وجود دارد که "داوینچی" به دلیل محدودیت مواد که در زمان خود با آن مواجه بود و تنها موادی همچون چوب و چرم در اختیار داشت که برای پرواز مناسب نبودند، هرگز نتوانسته نمونه اولیه وسیله نقلیه پروازی خود را بسازد. اما در سال ۲۰۱۹، دانشجویان دانشگاه "مریلند" تصمیم گرفتند آزمایش کنند که آیا این طراحی مفهومی واقعاً میتواند به پرواز دربیاید یا خیر. پس آنها زمان بیشتری را صرف تکمیل نمونه اولیه "داوینچی" کردند تا در نهایت به "کریمسون اسپین"(Crimson Spin) رسیدند که یک کوادکوپتر است که با ملخهای مارپیچ کار میکند.
طرح "داوینچی" شامل یک مارپیچ هوایی بود که هوا را به سمت پایین فشار میداد تا نیروی بالابر برای پرواز ایجاد شود. اما "پریت" در طراحی کوادکوپتر خود به روشهای پیشران "داوینچی" تکیه نکرد، بلکه از موتورهای مدرن به جای آن استفاده کرد و مشکل ناوبری آن را حل کرد. بدین ترتیب، تغییرات سرعت اندک در سرعت ملخ به کج شدن در جهت دلخواه مانند پهپادهای امروزی کمک میکند.
"پریت" در سمپوزیوم سالانه پرواز عمودی که به تازگی در سن خوزه کالیفرنیا برگزار شد، "کریمسون اسپین"را به پرواز درآورد.
"پریت" علاوه بر دانش در مورد کوادکوپترها، ابزارهای مدرن دیگری مانند شبیهسازها را نیز در اختیار داشت که نشان میداد مارپیچهای هوایی چگونه کار خواهند کرد و چگونه گردابهای هوایی که توسط این مارپیچها ایجاد میشود، نیروی رانش به سمت بالا را ایجاد میکند. وی همچنین دریافت که این مارپیچهای هوایی در مقایسه با ملخهای استاندارد، شلوغی کمتری ایجاد میکنند، به این معنی که وقتی در مناطق دورافتاده استفاده میشوند، گرد و غبار و مواد دمنده کمتری تولید میکنند و همچنین سر و صدای کمتری دارند که یک ویژگی مفید برای استفاده در محیطهای شهری به شمار میرود.
با این حال، بعید است به این زودیها با یک شرکت هواپیمایی با هواپیماهای بدون سرنشین مارپیچی مواجه شوید که بستههای شما را به مقصد میرساند.
"پریت" میگوید بیش از این دیگر روی این پهپاد یا این مفهوم کار نخواهد کرد و اکنون میخواهد به تحقیق بیشتر در مورد قابلیت، عملکرد و قابلیت اطمینان این طراحی بپردازد.
مهندسان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو در مطالعه اخیرشان با کمک جمعی از محققان ایرانی ابزار جدید قدرتمندی را توسعه دادهاند که میتواند با استفاده از حسگرهای کوچک "پاپآپ" که بدون آسیب رساندن به سلولها وارد سلولها میشوند، بر فعالیت الکتریکی درون سلولهای قلب نظارت کند.
محققان آمریکایی با کمک محققان ایرانی همچون روح الله نصیری، صمد احدیان و علی خادم حسینی موفق به انجام این کار شدهاند. این دستگاه مستقیما حرکت و سرعت سیگنالهای الکتریکی چندین سلول قلب را اندازهگیری میکند. همچنین این دستگاه اولین دستگاهی است که این سیگنالها را در داخل سلولهای بافتهای سه بعدی اندازه گیری میکند.
این دستگاه دانشمندان را قادر میکند تا بینش دقیقتری در مورد اختلالات و بیماریهای قلبی مانند آریتمی (ریتم غیر طبیعی قلب)، حمله قلبی و فیبروز قلبی (سفتی یا ضخیم شدن بافت قلب) به دست آورند.
"یی گو" (Yue Gu)، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: مطالعه چگونگی انتشار سیگنال الکتریکی بین سلولهای مختلف برای درک مکانیسم عملکرد سلول و بیماری مهم است. به عنوان مثال، بینظمی در این سیگنال میتواند نشانهای از آریتمی باشد. اگر سیگنال نتواند به درستی از یک قسمت قلب به قسمت دیگر منتشر شود، بخشی از قلب نمیتواند سیگنال را دریافت کند و بنابراین نمیتواند منقبض شود.
"شنگ ژو" (Sheng Xu)، دیگر نویسنده ارشد این مطالعه افزود: با این دستگاه، میتوانیم تا سطح سلولی زوم کنیم و تصویری با وضوح بسیار بالا از آنچه در قلب میگذرد، دریافت کنیم. ما میتوانیم ببینیم کدام سلولها عملکرد نادرست دارند، کدام قسمتها با بقیه هماهنگ نیستند و مشخص کنیم که سیگنال در کجا ضعیف است. این اطلاعات میتواند برای کمک به اطلاع پزشکان و قادر کردن آنها به تشخیص بهتر مورد استفاده قرار گیرد.
این دستگاه از یک آرایه سه بعدی با ترانزیستورهای اثر میدانی یا FET تشکیل شده است که به شکل مواد نوک تیز هستند. این ترانزیستورهای اثر میدانی کوچک بدون آسیب رساندن به غشای سلولی به آنها نفوذ میکنند و به اندازه کافی حساس هستند تا سیگنالهای الکتریکی (حتی سیگنالهای بسیار ضعیف) را مستقیما در داخل سلولها تشخیص دهند. برای جلوگیری از دیده شدن به عنوان یک ماده خارجی و ماندن در داخل سلولها برای مدت طولانی، این ترانزیستورهای اثر میدانی در دولایه فسفولیپیدی پوشانده میشوند. این ترانزیستورهای اثر میدانی میتوانند بر سیگنالهای چندین سلول به طور همزمان نظارت کنند. آنها حتی میتوانند سیگنالها را در دو مکان مختلف در داخل یک سلول نظارت کنند.
محققان این مطالعه این دستگاه را بر روی سلول عضله قلب و بافتهای قلبی که در آزمایشگاه مهندسی شده بودند، آزمایش کردند. زیست شناسان همچنین میتوانند از این دستگاه برای مطالعه انتقال سیگنال بین اندامکهای مختلف در یک سلول استفاده کنند. از دستگاهی مانند این میتوان برای آزمایش داروهای جدید و مشاهده تأثیر آنها بر سلولها و بافتهای قلب استفاده کرد. این دستگاه همچنین برای مطالعه فعالیت الکتریکی درون نورونها مفید خواهد بود.
نام : | |
ایمیل : | |
*نظرات : | |
متن تصویر: | |