می‌رفتم، از چشم مردم می‌افتادم!

فیلم سینمایی «بیرو» ساخته مرتضی علی عباس میرزایی، یکی از آثار راه یافته به چهلمین جشنواره فیلم فجر است.

آبادان خبر: مرتضی علی عباس میرزایی کارگردان سینما گفت: هیچ نظری درباره داوری آثار چهلمین جشنواره فیلم فجر ندارم؛ وظیفه من فیلم ساختن است و تمام تلاشم را می‌کنم فیلم خوب بسازم تا مردم در سالن سینما لذت ببرند. فقط انتظارم این است عوامل و بازیگر نقش اول فیلم «بیرو» خوب دیده شوند.

فیلم سینمایی «بیرو» سومین فیلم سینمایی مرتضی علی عباس میرزایی به تهیه کنندگی مجید برزگر، روایتی از زندگی علیرضا بیرانوند دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایران از دوران کودکی تا ورود به فوتبال حرفه‌ای و عضویت در تیم ملی است.

این کارگردان درباره انتخاب نقش اول فیلم می گوید، بازیگر اصلی ما اصلاً بازیگر نیست و اولین بار بود که در فیلم بازی می‌کند.

به گفته عباس عباس میرزایی، حکایت زندگی بیرانوند داستانی است که میلیون‌ها ایرانی هم‌نسل او می‌توانند با آن همذات پنداری کنند. بیرانوند از خانواده‌ای عشایری می‌آید و در استان لرستان، از استان‌های غربی ایران بزرگ شده است.

فیلم سینمایی «بیرو»

در جشنواره امسال، ۲۲ فیلم به بخش سودای سیمرغ راه یافتند که در این بین نام کارگردان‌های جوان بیش از پیش به چشم می‌خورد.

فیلم سینمایی «بیرو»

به گفته مرتضی علی عباس میرزایی؛ امسال شاهد فیلم‌های درخشانی از فیلم اولی‌ها خواهیم بود؛ چراکه مخاطبان از کارگردانان فیلم اولی‌ها شناختی ندارند و من به عنوان داور یا هیئت انتخاب در جشنواره‌های فیلم کوتاه از آن‌ها فیلم‌های خوبی دیده ام. آدم‌های خوش فکر و خوش ذوقی هستند و امیدوارم مردم هم از دیدن آثارشان لذت ببرند. یکی از شگفتی‌های جشنواره چهلم دیدن این فیلم اولی‌ها است؛ چون خودم‌یک دوره فیلم اولی بودم و می‌دانم چه سختی‌هایی دارد.

امیرعلی نبویان معتقد است در برنامه «جوکر» شرکت نکرده، چون با توجه به شناختی که از خودش دارد، این سبک از طنز مناسب او نیست و باحضور در برنامه از چشم مخاطبان می‌افتاده است.

امیر علی نبویان، هنرمندی که اهالی تئاتر او را با نمایش‌هایی مثل «تناسخ ۳تا ۳۵ تومن» که روی صحنه برده، اهالی رادیو او را با برنامه «رادیو هفت»، طرفداران کتاب او را با «قصه‌های امیرعلی» و بیندگان تلویزیون این هنرمند را با اجراهای متنوع تلویزیونی به خاطر می‌آورند. هنرمندی که این روزها فصل سوم برنامه «خنداننده شو» را اجرا می‌کند و به زودی هم قرار است یک نمایش را روی صحنه ببرد.

شما مجری فصل سوم «خنداننده شو» هستید، فکر می‌کنید اجراها تا چه اندازه رضایت بخش بودند؟

درباره «خنداننده شو ۳» باید بگویم، در دور مقدماتی توقعم از اجراها بالاتر بود، من به جز شش اجرا که اتفاقا یکی از آن‌ها هم حذف شد، خیلی رای اول دیگری نداشتم و به نظرم باقی افراد در یک سطح بودند. این دوره استرس بچه‌ها نسبت به صحنه از بین رفته و قاعده بازی را یاد گرفته‌اند و اجراها بهتر است.

یکی از کارهایی که به جذب مخاطب برای فصل هشتم «خندوانه» کمک کرد، شروع فصل سوم «خنداننده شو» بود اما یک نگاهی بیندازیم به فصل هفتم «خندوانه» که همراه با انتقاد بود، فکر می‌کنید، راه اندازی«خنداننده شو» به بازگشت مخاطبان کمک کرد؟

من خودم جزو مخاطب‌های همیشگی «خندوانه» هستم و به دلیل اینکه، خودم را بخشی از «خندوانه» می‌دانم، شاید قضاوتی که انجام می‌دهم خیلی منصفانه نباشد اما باید به تیم سازنده برنامه‌ای که با تماشاگر داخل استودیو سرپا است حق بدهیم. تماشاگر است که انرژی برنامه را بالا نگه می‌دارد، در شرایط کرونایی که تماشاگران باید با فاصله بیش‌تر می‌نشستند، تعدادشان کم‌تر بود، واکسیناسیون به صورت گسترده انجام نشده بود و همه نگران بودند، طبیعی بود که سطح انرژی برنامه کاهش پیدا کند، هرقدر هم که رامبد و تیم سازنده جلوی دوربین و پشت دوربین تلاش کنند، بازهم خواسته‌ای که ما از «خندوانه» داشتیم نمی‌توانست به صورت ۱۰۰ درصد برآورده شود، بنابراین انتقادها از فصل هفتم «خندوانه»، اگرچه به جا بود اما با در نظر نگرفتن چنین مسائلی انجام می‌شد.

حالا شرایط بهتر شده، تماشاگران واکسینه شدند، ماسک‌های خاصی طراحی شده است. البته این را هم فراموش نکنیم که «خنداننده شو» قرار بود در فصل قبلی اجرا شود و بخاطر کرونا به فصل هشتم افتاد، یعنی برنامه‌ریزی تیم سازنده به هم ریخت.

باتوجه به حواشی و بازخوردها، به نظر می‌رسد که چند فصل ابتدایی برنامه، نسب به فصل‌های آخر، کیفیت ضعیف‌تری داشته و با استقبال عمومی کم‌تری مواجه شده است. موافق این موضوع هستید؟

شما زمانی می‌توانید این مقایسه را انجام دهید که یک برنامه از فصل یک را پخش کنید و با یک قسمت از فصل هشت مقایسه کنید و درباره آن نظر دهید. البته با یک برنامه هم نمی‌توان مقایسه انجام داد، به صورت رندم این کار باید انجام شود. در این‌صورت به شما قول می‌دهم این برنامه‌های اخیر، برنامه‌های قسمت اول را می‌بَرَد. موضوع تازگی هم به درستی مطرح می‌شود، اما تلاش تیم سازنده واقعا قابل ستایش است تا با بازی‌های متنوع این تازگی را به برنامه تزریق کند. تا کنون بیش از ۸۰۰ قسمت از برنامه «خندوانه» ساخته شده است، خب یک برنامه چند مهمان می‌تواند دعوت کند؟ سازنده چاره‌ای جز اینکه مهمان‌ها را دوباره جلوی دوربین بیاورد، ندارد. ممکن است این تکرار گاهی در ذوق مخاطب بزند اما ناگزیر است که این موضوع را بپذیرد. چون این برنامه قشرهای مختلفی از مهمانان را دعوت کرده است. نمی‌توانم بگویم با صحبت‌های شما مخالفم، اما از طرفی هم تلاش تیم سازنده را نگاه می‌کنم و می‌بینم که همه توانشان را روی تولید محتوای با کیفیت گذاشته‌اند.

شما برنامه «جوکر» را دیدید؟

بله دیدم.

فکر می‌کنید فصل هشتم «خندوانه» در خنداندن مردم موفق‌تر بوده یا برنامه «جوکر»؟ هرچند که قالب‌های نمایش این دواثر متفاوت است اما از لحاظ کیفیتی، کدام یک عملکرد بهتری داشته است؟

من فکر می‌کنم یک نظر سنجی بهتر بتواند تکلیف این موضوع را مشخص کند. اما یک چیز را باید در نظر داشته باشید، اینکه توفیق یک برنامه، در تدوام آن است و اگر قضاوت به صورت مقطعی انجام شود، منصفانه و فنی نیست. شاید فرضا شما بتوانید «خندوانه» را با فصل‌های اولیه«دورهمی» که به شکل دیگر اجرا می‌شد مقایسه کنید. من «جوکر» را می‌بینم، از طرفدارنش هم هستم اما به نظرم این قضاوت، عادلانه نیست.

برای حضور در برنامه«جوکر» دوستان به من محبت کردند و من را به برنامه دعوت کردند، اما جنس من، جنس حضور در برنامه«جوکر» نیست چون این موضوع را درباره خودم می‌دانم. اگر در برنامه «جوکر» شرکت می‌کردم، تبدیل به یک آدم نُنُر و نچسب می‌شدم و از چشم مردم می‌افتادم. درباره برنامه«خندوانه» هم همین است، من حالاحالاها نمی‌توانم به این موضوع فکر کنم که به عنوان استندآپ کمدین دربرنامه حاضر شوم. بخاطر اینکه جنس کمدی و طنزی که من دارم، متناسب با «خندوانه» و «جوکر» نیست

قرار بود جای سیامک انصاری باشید؟

خیر، اصلا. دوستان لطف داشتند و به عنوان مهمان از من دعوت کردند.

کتابی جدید ننوشتید یا نمایشی تازه روی صحنه نمی‌برید؟

یک نمایش داریم که آماده اجرا است منتهی به دلیل کرونا به تعویق افتاده، چون در یک بازه زمانی نمایش‌های زیادی روی صحنه نرفتند و حالا نمایش‌های زیادی متقاضی اجرا هستند و ما هم یکی از آن‌ها هستیم هر زمان که نوبتمان بشود اجرا می‌کنیم. یک کتاب جدید هم دارم به نام«کان لم یکن» که یک سال است چاپ شده اما بازهم بخاطر همین شرایط نتوانستیم برای آن جشن امضا بگیریم یا در نمایشگاه کتاب حاضر شویم. «کان لم یکن» یک کتاب طنز شبه سیاسی است و شوخی با یک جزیره ناشناخته و دربار آن است.